We maken het allemaal wel eens mee; je kind komt thuis en verteld dat het is gepest. Meestal gaan we als ouder dan mee in het verdriet van het kind. Je voelt als het ware als ouder de pijn die jouw kind diep van binnen voelt.
Er blijft altijd veel aandacht voor pesten.
Scholen zijn verplicht maatregelen te nemen tegen pesten. Het pestprotocol. Maatschappelijk gezien een positieve ontwikkeling.
Maar zijn dit ook de echte oplossingen?
Pesten is meestal een gevolg, en dit gevolg heeft een oorzaak. Door deze protocollen te volgen bestrijd je alleen het gevolg. Maar de oorzaak blijft buiten beeld. Alleen verdwijnt pesten niet vanzelf. Dus een aanpak van de bron is wel degelijk nodig.
Pesten is niet goed te praten, maar ik kijk niet naar wie er schuldig is. Ik kijk inmiddels anders tegen pesten aan sinds ik systemisch ben gaan kijken.
Het gaat erom dat anderen je wijzen op dingen in jezelf waar je nog iets van kunt leren.
Door het pesten heeft de pester een boodschap voor de gepeste. Dit kan bijvoorbeeld zijn; Let op, je bent nog niet helemaal jezelf of je voelt je nog onzeker, wees helemaal jezelf of heb zelfvertrouwen.
Deze situatie heeft dus een boodschap, voor zowel jouw kind als voor jezelf als ouder(s). Onze omgeving, de situaties en de mensen, nodigen je uit om te kijken welke boodschap er is voor jullie.
Welke boodschap heeft de omgeving voor jou?
Heb je vragen? Wil je meer weten? Neem dan eens vrijblijvend contact op via
info@sprankel-coaching.nl
Reactie plaatsen
Reacties