Kind trauma

Waarom ben ik eigenlijk de kindercoach opleiding gaan volgen

Tijdens de opleiding werd de vraag gesteld of ik vroeger een kindercoach had kunnen gebruiken. Mijn antwoord was toen nee. Gaandeweg de opleiding kwam ik erachter dat ik deze ook echt niet nodig heb gehad.
Waarom niet?

Omdat ik een prachtig en krachtig stel ouders achter me heb staan. Nu en vroeger. De meeste mensen die mij kennen weten dat ik ook, net als veel mensen een geschiedenis heb. Een zogeheten ‘kind trauma’. Dat klinkt altijd behoorlijk heftig maar dat is het niet altijd.

Bij trauma denken mensen vaak aan seksueel misbruik, mishandeling en geweld.
Maar het omvat veel meer.
Een trauma kan ook het gevolg zijn van een gebeurtenis die duidelijk uitzonderlijk is te noemen, zoals geweld, verwaarlozing of mishandeling, maar een trauma kan ook ontstaan als gevolg van een, in onze ogen, simpele gebeurtenis. Eigenlijk kan een gebeurtenis als een ongelukje, een val, een medische ingreep, maar ook een echtscheiding ertoe leiden dat kinderen zich terugtrekken, hun zelfvertrouwen verliezen of angsten of fobieën ontwikkelen.

Terugkomend op mijzelf. Mijn ouders hebben dit als twee kindercoaches prima samen met mij en mijn zus doorlopen. We werden gezien, gehoord en ons ongeluk werd verwerkt. Dat is dus een van de redenen waarom ik ook andere kinderen en ouders zo graag wil bijstaan.
Als een kind trauma ongezien, ongehoord of onverwerkt blijft, dan blijft het huizen in je lichaam. Je neemt het mee als volwassene en uiteindelijk dus ook al ouder.
Als je dan vader of moeder wordt kan het moment komen dat je oude trauma weer om de hoek komt kijken. Ook bij mij, hoe hard ik samen met mijn ouders ook gewerkt heb.
Bij mij was het na de geboorte van mijn oudste vooral herbeleving en angsten. Maar dit hoeft niet perse alleen dat te zijn. Het kan bijvoorbeeld ook komen door het gedrag van onze kinderen. Zij herinneren ons onbewust aan pijnlijke gebeurtenissen of ze triggeren door hun gedrag gevoelens en gedachten die ons herinneren aan deze gebeurtenissen van vroeger.

Kinderen zijn enorm gevoelig voor de signalen van ons als ouders. Deze signalen zenden we alleen wel onbewust en onbedoeld uit. Zo uitten we soms ons eigen verdriet of onze eigen angst die totaal niet bij dat moment past, maar nog in ons lijf zit vanuit vroegere gebeurtenissen. Dit voelen zij aan en dat werkt weer door in hoe zij over zichzelf denken en hoe ze zich voelen. Je kan je voorstellen dat dit bij onze kinderen voor stress kan zorgen. Deze stress wil je je kind eigenlijk helemaal niet geven want dit zorgt er bij de kinderen weer voor dat zij zich bijvoorbeeld niet kunnen richten op school, het aangaan en onderhouden van contacten met leeftijdsgenootjes, of zich niet kunnen ontspannen.
Of anders gezegd; stress die zorgt voor lastig gedrag.
Maar het is iedereen onbedoeld overkomen.
Ik zet ouders vaak de vraag bij wie zij zich vroeger volkomen veilig voelden.
Het zal je verbazen hoeveel mensen dan ‘’bij niemand’’ als antwoord geven.
Als jij niet wilt dat je kind later dit antwoord geeft kan je dit aangaan, hoe spannend dit ook voor jou is.

Wat laat het gedrag van jouw kind jou zien, waar loop jij in het hier en nu tegenaan?
We gaan samen kijken naar de boodschap, de behoefte onder dat gedrag van je kind, om alles voor hem of haar en zeker ook voor jou, een beetje makkelijker te maken.
Wat staat je in de weg, waar heb je last van en hoe kunnen we er samen voor zorgen dat je daar morgen minder last van hebt?!
Een mooi cadeau voor jou en je kind.

Neem gerust contact met me op. Rare vragen bestaan niet en vreemde ook niet.
Vind alsjeblieft de moed om hem te stellen.

info@sprankel-coaching.nl